Δευτέρα 1 Ιουνίου 2015

AÇIK DENİZ VE BAŞKACA SIKINTILARIN HİKAYESİ

                              AÇIK DENİZ VE BAŞKACA SIKINTILARIN HİKAYESİ

                                               "Ιστορίες ανοικτής θάλασσας και άλλα δεινά"





                                                                      FOCA  (1) : Birak - arak



Ο αέρας της νύχτας καθάρισε τις αισθήσεις του...στηριγμένος στο τιμόνι, παρατηρούσε την πληγή του να τρέχει αίμα νοτίζοντας τα ρούχα του, με κάθε έντονο χτύπο της καρδιάς του...όταν ξαναβρήκε την όραση του, το φουσκωτό σκάφος έπλεε πλέον στ΄ανοιχτά...

Ένιωσε μια τόσο έντονη νοσταλγία, βλέποντας τα φώτα ν΄απομακρύνονται μέσα στη νύχτα...μπορούσε να μαντέψει το άρωμα του καφέ τoυ πρώτου φωτός που έπαιρνε μαζί του κάθε πρωί, το ατάραχο ηλιοσκαμμένο πρόσωπο φωτισμένο από το απαλό φως της γυροσκοπικής πυξίδας...

Λαχτάρησε, ότι έσκυβε σ' ένα νέο ναυτικό χάρτη, που έπρεπε (ξανά) να υπολογίσει με ακρίβεια μια καλοχαραγμένη ρότα, με χάρακα, μολύβι και διαβήτη, ενός χάρτη, που αναπαριστούσε έναν κόσμο γνωστό, οικείο, ρυθμισμένο από χρονόμετρα και εξάντες, ώστε να επιτρέπουν να κρατάς τη στεριά σε ασφαλή απόσταση... σε προστάτευαν από την ύπουλη "ξέρα", που περίμενε να σε βυθίσει απρόσμενα....

Με πρόδωσε, είπε μέσα του .... μα μπορεί να είναι ευτυχισμένη έτσι, αναρωτήθηκε ...γιατί όχι ; 

Θα μπορούσε να ξανα-σμίξει τόση αγάπη; 

οι μήνες μαζί της μηδενίστηκαν και εξιλεώθηκαν μέσα σε ένα καινούργιο σχέδιο φυγής ...μα ναι αυτό σκεφτόταν μαζί του τόσο καιρό ….το πως να φύγει; 

μα... μήπως σκεφτόταν και αυτός το ίδιο …πως θα ξεφύγει από εκείνη ; αναλογιζόταν με την ψυχραιμία, που τον διέκρινε πάντα σε καθετί βίαιο και σκληρό που ξεσπούσε απότομα !!!

Τόση ένταση στο πουθενά, οι έντονες στιγμές "μαζί" και "εμείς" τέλειωσαν, η ιστορία πάγωσε και την κοίταξε να φεύγει με τα παγωμένα γυάλινα μάτια του απόμακρη και βουβή...

Ποιος άραγε ήταν ο χαμένος και ο ποιος ο νικητής;

Πολύ νωρίς να κρίνεις σε μια ζωή, που ορίζει ο υγρός, γαλάζιος κόσμος του Αιγαίου...τα χρόνια που θα έρθουν ...όλα αυτά τα χρόνια τα λατρεμένα ...τα δικά μας που έρχονται ....

Kαι όμως η ιστορία συνεχίζεται, πολύ πιο συναρπαστική από ποτέ ...κοιτάζοντας βαθιά μέσα της με μια γλυκιά προστατευτική ματιά !!! 

Μακάρι, να μπορέσω να ξαναγυρίσω στην λατρεμένη μου θάλασσα...μακάρι να μπορέσω να βρω γρήγορα ένα καλό σκάφος !!!

Αυτό μπορεί να είναι το τέλος ή η αρχή ; 

Πήρε μια βαθιά ανάσα ..πίεσε τις πληγές του μορφάζοντας από τον πόνο και σκέφτηκε: 

Μακάρι, να μπορέσω να ξαναγυρίσω στην λατρεμένη μου θάλασσα...μακάρι να μπορέσω να βρω γρήγορα ένα καλό γρήγορο σκάφος !!!

Εξάλλου δεν ήταν παρά ένας ασήμαντος ψαράς, που ζούσε στο μικρολίμανο του Φωκά …...ποιος άλλος θα μπορούσε να νοιαστεί γι ' αυτόν !!!

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
(1) Foca, είναι η μικρή πόλη PHOCΑΙA(μια από τις 12 Ιωνικές πόλεις), με κατοίκους μέχρι την περασμένη εικοσαετία κυρίως ψαράδες. Βρίσκεται στα 70 χλμ βόρεια της Σμύρνης(Ismir) και είναι φημισμένη για τα κρυστάλλινα νερά και τα πέτρινα σπίτια. Το όνομα της μηνομονεύεται στα Ομηρικά έπη, ειδικότερα στην Οδύσσεια με τους συντρόφους του Οδυσσέα να μαγεύονται από τις Σειρήνες. Οι πρώτοι κάτοικοι της ήταν Έλληνες, που έφτασαν τον 9ο αιώνα π.χ και την εποίκησαν.
Το διήγημα (θα) συνεχίζεται διαδικτυακά - με μικρά αποσπασματικά τμήματα και συνεχείς διορθώσεις - ολοκληρωμένο στα τέλη Δεκέμβρη από γνωστό εκδοτικό οίκο, με ελληνικό τίτλο:
"Ιστορίες ανοικτής θάλασσας και άλλα δεινά"


Προσοχή:

Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα, γεγονότα ή καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική και τυχαία - συγγραφική αδεία.

Επίσης η "αλήθεια" σε όλα τα κεφάλαια του παρόντος βιβλίου, όχι μόνο είναι φανταστική, αλλά είναι και η μισή. Κάθε αναγνώστης έχει δικαίωμα να διαψεύσει τον συγγραφέα, αλλά και να αντιπαραθέσει τη δική του αλήθεια, υπό την προϋπόθεση όμως να δοθεί και αυτή ως "μισή". 

Στην αντίθετη περίπτωση φέρει ατόφια την ευθύνη για τα τυχόν "προβλήματα", από αυτά που ολόκληρη η αλήθεια μπορεί να προκαλέσει και συνήθως (πάντα) προκαλεί...

Για την αντιγραφή
Δ.Α