Πέμπτη 16 Ιουλίου 2009

Αλήθεια ή ψέματα ; Hemingway ή Donne ;


Αλήθεια ή ψέματα ; Hemingway ή Donne ; Η αρχαία ελληνική λέξη «ήθος», στην πρώτη σημασία της, που τη συναντά κανείς και στον Ηρόδοτο και στον Ηράκλειτο, σημαίνει απλά «τόπος», «ενδιαίτημα», «διαμονή». Και είναι πολύ ενδιαφέρον, το πώς αυτή η λέξη από την τοπική και ποσοτική έννοιά της, πήρε ποιοτική σημασία και άρχισε να σημαίνει τρόπο και συμπεριφορά. Ένας τόπος όμως που καθορίζεται και περιγράφεται από τη γεωγραφική θέση του, το κλίμα του, τη γραπτή και άγραφη, την κτισμένη και άκτιστη ιστορία του, μπορεί να έχει ήθος; Και αντίστροφα το ήθος, το συλλογικό ήθος, στη διαμόρφωση του οποίου σίγουρα συμβάλλουν οι πολιτισμοί και οι καταγωγές των τοπικών μικροκοινωνιών μπορεί να γεννήσει τον χαρακτήρα ενός τόπου, μιας πόλης ή ενός συνόλου έστω χωριών;
Αυτά σκεφτόμουν, αντικρίζοντας τα περίπτερα των εθελοντικών οργανώσεων στην Διεθνή Έκθεση www.Interaigis.gr, στο Πανελλήνιο Συνέδριο Πολιτικής Προστασίας & Τοπικής Αυτοδιοίκησης - MEC Παιανίας. Όχι…! Δεν μου αρέσουν πάντα οι εκθέσεις και τα συνέδρια ..ειδικά ένα ηλιόλουστο Σαββατοκύριακο με ελκτικές προσκλήσεις για την απολαυστική θάλασσα…όμως από τη βαρβαρότητα της γκρίζας πόλης που ζω ..ενός συν-χνωτισμού με τους ανθρώπους…έμεινα ν' αφουγκρασθώ αυτές τις φωνές που μπορεί να μας… ή να μη μας αφορούν…!
Αφιέρωσε λίγο από τον ελεύθερο χρόνο σου για να ανακαλύψεις την πατρίδα σου και συγχρόνως να βοηθήσεις τους άλλους. Αυτό το μήνυμα μου πέρασαν οι εθελοντές, τα νέα παιδιά, τα ακόμη πιο μεγάλα παιδιά και τα «παιδιά» με τα λευκά μαλλιά…η εμπιστοσύνη την οποία έδειχνα πάντα στα παιδιά είναι ένα σημείο επαφής μου με αυτόν τον πολύχρωμο και πολύμορφο στις στολές του κόσμο…Πολύμορφο, γιατί ο εθελοντισμός είναι ένα δυναμικό σύστημα όπου η ατομική ολοκλήρωση συναντιέται με τη συλλογική ευημερία. Οι μορφές που παίρνει η εθελοντική προσφορά σήμερα διευρύνονται διαρκώς και εκτείνονται σε όλο το φάσμα της κοινωνικής ζωής από την παροχή υπηρεσιών φροντίδας ως τις οργανωμένες δράσεις για την προστασία του περιβάλλοντος, κι από τη δραστηριοποίηση ομάδων πολιτών για την πρόληψη ή την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών ως την παροχή εκπαίδευσης σε κοινωνικά αποκλεισμένα άτομα ή ομάδες.
Η εθελοντική δράση, από την άλλη πλευρά, αποτελεί η ίδια μια μαθησιακή εμπειρία, αναπτύσσοντας τις κοινωνικές, επικοινωνιακές και επαγγελματικές δεξιότητες του εθελοντή. Ο ίδιος ο εθελοντής δεν είναι μόνο πομπός, αλλά και δέκτης των ωφελειών που απορρέουν από την εθελοντική του δράση.Υποστηρίζουμε & ενισχύουμε τον εθελοντισμό ως στάση ζωής... Το άκουσα και αυτό και μάλλον το «άκουσα» για τα καλά..!Ο εθελοντισμός είναι ένα θέμα που μας αγγίζει όλους, ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης και επαγγελματικής ιδιότητας. Οι εθελοντές προέρχονται από οποιοδήποτε κοινωνικό-οικονομικό στρώμα της κοινωνίας. Αν λάβουμε υπόψη ότι ένας εθελοντής μπορεί να είναι οποιασδήποτε ηλικίας, οικονομικής κατάστασης, ακαδημαϊκού υπόβαθρου, τότε μπορούμε εύκολα να ισχυριστούμε, ότι σχεδόν όλοι οι πολίτες μπορούν να είναι υποψήφιοι εθελοντές.
Με απλά λόγια ανεξαρτήτως Rolex ή Folex στον καρπό του χεριού…Μercedes ή Zastava στο γκαράζ …. διδακτορικού ή απολυτηρίου δημοτικού σχολείου στο βιογραφικό….Εθελοντής είναι ο πολίτης εκείνος που προσφέρει ανιδιοτελώς τον ελεύθερο του χρόνο ή τη γνώση του για χρήσιμες δράσεις προς όφελος άλλων, χωρίς να περιμένει αντάλλαγμα. Με αυτή την έννοια ο εθελοντισμός ταυτίζεται με τη φιλανθρωπία, όπως χρησιμοποιήθηκε κατά την κλασική εποχή κυρίως για να αποδώσει μια καινούργια αρετή, την αγάπη για το συνάνθρωπο. Η διαφορά ανάμεσα στον εκπαιδευμένο εθελοντή και στην παλιά έννοια της φιλανθρωπίας είναι, ότι ο εθελοντής αντιμετωπίζει τα άτομα στα οποία προσφέρει εθελοντική εργασία, όχι με οίκτο αλλά σαν άτομα ισότιμα τα οποία περνούν δυσκολίες και στα οποία μπορεί να προσφέρει.
Συνιστά μια εξαιρετικά επιμορφωτική λειτουργία που ενδυναμώνει την κοινωνική αλληλεγγύη, ενισχύει την ενεργό συμμετοχή και τη συνύπαρξη, προσδίδοντας νέο περιεχόμενο στη ζωή μας. Συνδυάζει «τον έρωτα του ερασιτέχνη, τη συνέπεια του επαγγελματία, την πειθαρχία του στρατιώτη και την ανιδιοτέλεια του ανώτερου ανθρώπου», όπως υποστηρίζει σωστά και ο Δήμαρχος Αθήνας κ. Νικήτας Κακλαμάνης.Πως μπορούμε όμως να πετύχουμε την αλληλεγγύη, την ανθρωπιά και τη συνοχή που όλοι οραματιζόμαστε και αξίζουμε…! αυτό τον καλύτερο κόσμο που οι «αρχηγοί» κόπτονται να μας επιδείξουν και ενίοτε «αποδείξουν», ότι υπάρχει και μπορούν αυτοί να μας εξασφαλίσουν..chic..!
Όμως ξεχνούν όλοι τους, ότι ο εθελοντισμός διαμορφώνεται ως επιλογή ζωής, αυτή της αλληλέγγυας προσφοράς που αντιστέκεται στο ρεύμα της απαξίωσης των ιδεών και των αξιών..!Όπως είναι γνωστό οι καταστροφές (φυσικές ή από ανθρώπινες αιτίες) αποτελούν σοβαρές διαταραχές λειτουργίας μιας κοινωνίας και προκαλούν ευρείες ανθρώπινες υλικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές απώλειες. Χαρακτηριστικό των καταστροφών είναι, ότι δημιουργούν προβλήματα που δεν μπορούν να επιλυθούν άμεσα με τις υπάρχουσες πηγές βοήθειας. Έτσι λοιπόν προσδιορίζουμε τη βοήθεια με ανεξαρτησία, αμεροληψία και ουδετερότητα. Στόχο έχει την δημιουργία ενεργών, κοινωνικά ευαίσθητων και περιβαλλοντικά υπεύθυνων πολιτών.
Υπηρετώντας την ανάγκη του συνανθρώπου μας, προστατεύοντας το περιβάλλον και μεταφέροντας μηνύματα ανθρωπιάς, κατανόησης, προσφοράς και αγάπης…Θεωρούμε την εθελοντική δράση ως προέκταση της προσωπικότητας και μέσο κατανόησης και μάθησης της λειτουργίας της κοινωνίας μας.Θα ήταν φυσικά, ανόητος κανείς να πιστέψει πως μπορούμε όλοι εμείς οι εθελοντές να λύσουμε έτσι, μόνοι μας, τα μεγάλα περιβαλλοντικά προβλήματα. Δεν μπορούμε όμως και να καθόμαστε αμέτοχοι. Οι δράσεις μας αποτελούν άλλωστε μια άμεση υπενθύμιση των προβλημάτων και πίεση για την αντιμετώπισή τους.Ας δούμε τον εθελοντισμό και ως μια μορφή κοινωνικού ελέγχου απέναντι σε όσους λαμβάνουν κρίσιμες αποφάσεις, μια συνεισφορά στην προστασία του περιβάλλοντος, ως δημόσιο και κοινωνικό αγαθό.(Αναφορικά στην έκθεση InterAigis πολιτικοί ταγοί, αρχηγοί, υπαρχηγοί και πολιτικάντηδες «έλαμψαν δια της απουσίας τους», όπως θα έγραφε και ο ημερήσιος τύπος, λόγω «ανειλημμένων υποχρεώσεων» very chic…, ας μην ξεχάσουμε ποτέ τον «στρατηγό άνεμο» και τις «ασύμμετρες απειλές» παλαιότερα στα χείλη καρναβαλιστών, πολιτικάντηδων, ψευτοφιλόσοφων, «γραμματέων και φαρισαίων», που με την βλακεία, μπαρουφολογία και εγκληματική ανικανότητα τους επιβάρυναν με φόρο αίματος τον τόπο, ενώ ανέδειξαν για άλλη μια φορά την «δύναμη» των δουλικών κρατικοδίαιτων αυλικών και φυσικά την πλήρη ασυδοσία και ασυλία τους).
Ο αγαπημένος μου ποιητής Ελύτης έγραψε: «Το καίριο κείται πέραν του ατόμου…»Δράσεις πολύπλευρες και συμμετοχικές, που υπερβαίνουν τα όρια μιας απλής «απλήρωτης εργασίας». Δράσεις που μας χωρούν όλους και όλες που έχουν τη διάθεση να προσφέρουν, ανεξάρτητα από ηλικία ή μόρφωση, καταγωγή ή γλώσσα. Και θ΄ αγκαλιάζουν πάντα και πάνω απ’ όλα το ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ με ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ.Θα ήθελα να ολοκληρώσω με την «ηθική» διάσταση του προβλήματος. Εξάλλου με την «ηθική» ξεκίνησα τον προβληματισμό μου…θα παρουσιάσω ένα απόσπασμα του Άγγλου ποιητή και ιερωμένου John Donne (1572 - 1631). Με τις δυο φράσεις του ξεκίνησα ..φράσεις που λίγο-πολύ όλοι θαεπ-αναλάβουμε κάποια στιγμή στην πορεία της ζωής μας. …όμως το τέλος έπεται της αρχής και ο λόγος του Donne είναι εδώ καταλυτικός:No man is an island, entire of itself; every man is a piece of the continent, a part of the main; if a clod be washed away by the sea, Europe is the less, as well as if a promontory were, as well as if a manor of thy friends or of thine own were; any man's death diminishes me, because I am involved in mankind; and therefore never send to know for whom the bell tolls; it tolls for thee.Μτφ: "Κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί, πλήρες και αυτάρκες. Κάθε άνθρωπος είναι ένα τμήμα της ηπείρου, ένα κομμάτι της στεριάς. Αν ένας σβώλος χώμα παρασυρθεί από την θάλασσα, η Ευρώπη μικραίνει, σαν να είχε καταβυθιστεί ένα ακρωτήρι, σαν να χανόταν το αρχοντικό των φίλων σου ή το δικό σου. Ο θάνατος κάθε ανθρώπου με ελαττώνει, γιατί ανήκω στην ανθρωπότητα.Και γι’ αυτό μην στέλνεις να ρωτήσεις για ποιόν χτυπάει η καμπάνα - χτυπάει για σένα."
Αυτή τη φράση την έκανε διάσημη ο Ε. Hemingway, επιγράφοντας με αυτή το μυθιστόρημά του για τον εμφύλιο πόλεμο της Ισπανίας και μου την υπενθύμισε καίρια ο συγγραφέας Ν. Δήμου. Δεν έσπευσαν εκεί μόνο κόμματα και οργανώσεις, αλλά και ανεξάρτητα και αδέσμευτα άτομα όπως ο Malraux, ο Koestler, ο Orwell, ο Hemingway, ο Pamblo και εκατοντάδες άλλοι διανοούμενοι και δημιουργοί από όλο τον κόσμο. Όλοι αυτοί πίστεψαν στην ηθική αρχή ότι "κανένας δεν είναι νησί"…. Ίσως ακούγεται πιο εύηχα τώρα…!Αυτή είναι η ηθική αρχή που βρίσκεται στην βάση κάθε ανθρωπιστικής ενέργειας. Ο βασανισμός, ο θάνατος, η ταπείνωση, η εξαθλίωση κάθε ανθρώπου….. εσάς και εμένα μας αφορά, γιατί ανήκουμε στην ανθρωπότητα…. Είναι η κατηγορική προσταγή του Ε. Kant – πράττε, έτσι ώστε η πράξη σου να μπορεί να γίνει νόμος για όλους….. Τελικά δεν γλιτώνουμε από την ανθρωπότητα….! Αυτή είναι η μοίρα και η ελπίδα μας συνάμα…
Στην «ΚΟΣΜΙΚΗ ΜΟΝΑΞΙΑ» μας, δεν έχουμε άλλη διέξοδο από το να σταθούμε όσο γίνεται ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ο ένας στον άλλο….. Κι αν αυτή η επαφή καμιά φορά (ή πολλές φορές) πληγώνει…θα έρθει πάντα η στιγμή που η μοναδική ΖΕΣΤΑΣΙΑ της θα μας αποζημιώσει…!Μόνο έτσι, θα μπορέσουμε πραγματικά κάποτε, να κοιτάμε ΙΣΙΑ στα μάτια…!Ποιους όμως;Όλους τους ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ μας..! αλλά κυρίως τα παιδιά όλου του κόσμου..! τα παιδιά μας.... Δημιουργώντας για όλους ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ για μια ΖΩΗ πιο όμορφη..! όπου το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ θα προσφέρεται απλόχερα και δίκαια (χωρίς να παρα-χαράζουν κάποιοι το ΗΘΟΣ).. χωρίς άνομους ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥΣ και ΕΠΑΙΤΕΙΑ….!ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ…!Υ.Γ Και λίγα στατιστικά στοιχεία:Εκατομμύρια πολίτες σε ολόκληρη την Ευρώπη ασχολούνται ενεργά με διάφορες μορφές εθελοντισμού.
Οι πιο πρόσφατοι αριθμοί παρουσιάζουν, τα ακόλουθα:Στο Ηνωμένο Βασίλειο 23 εκατομμύρια άνθρωποι προσφέρουν εθελοντική εργασία κάθε χρόνο, αποτελώντας ένα εργατικό δυναμικό ισοδύναμο με 180.000 εργαζομένους πλήρους απασχόλησης - για κάθε ΕΥΡΩ της δημόσιας χρηματοδότησης που δαπανάται για να υποστηριχθεί ο εθελοντισμός, οι εθελοντές προσφέρουν εργασία αξίας 30 ΕΥΡΩ - η οικονομική αξία του επίσημου εθελοντισμού στο ΗΒ έχει υπολογισθεί σε περισσότερα απο 65 δις ΕΥΡΩ ετησίως, ή 7,9% του ΑΕΠ.Οι Βέλγοι αφιερώνουν 5 ώρες την εβδομάδα σε εθελοντικές δραστηριότητες χωρίς αμοιβή, το οποίο είναι ισοδύναμο με περίπου 200.000 θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης. Το 2002 ο χρόνος που αφιερώθηκε σε εθελοντικές εργασίες, σε διάφορους συνδέσμους/οργανώσεις στην Γαλλία, ήταν ισοδύναμος με περισσότερα από 716.000 θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης.23 εκατομμύρια πολίτες (36%) συμμετέχουν σε διάφορα είδη εθελοντικών εργασιών στη Γερμανία ενώ το 33% του ενήλικου πληθυσμού στην Ιρλανδία (δηλ. περίπου 1.287.000 άτομα) ασχολείται με τον εθελοντισμό. Το 2004 στην Πολωνία, περίπου 5,4 εκατομμύρια πολίτες ασχολήθηκαν με τον εθελοντισμό, το οποίο αντιπροσωπεύει το 18,3% του συνολικού πληθυσμού. Η κατ' εκτίμηση οικονομική αξία του εθελοντισμού, που υπολογίστηκε από τον πολλαπλασιασμό του αριθμού των κατ’ αντιστοιχία εργαζομένων σε θέσεις πλήρους απασχόλησης (εθελοντές) με τον μέσο όρο μισθού στον συγκεκριμένο τομέα, ανήλθε στα 124 εκατομμύρια ΕΥΡΩ.
Στην Ελλάδα όμως, τον εθελοντισμό καπηλεύονται οι άνθρωποι των «Γραφείων», οι οποίοι χρηματοδοτούνται αδρά από την Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας( ο κ. Γενικός Γραμματέας στην Ημερίδα, που πραγματοποιήθηκε με ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ και αποκλειστική ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ του κοινοφελούς ιδρύματος Ιωάννη Λάτση και της Eurobank EFG - ΕΥΓΕ στο Ίδρυμα - στις 9.05.2009, αμέσως μετά την ομιλία του και τις "αναγκαίες" φωτό για τον Τύπο... ΕΦΥΓΕ....ναι καλά ακούσατε ΕΦΥΓΕ....αφήνοντας "σύξυλους" όλους αυτούς τους πολυάριθμους αντιπροσώπους από 160 Εθελοντικές περίπου Οργανώσεις, που είχαν μαζευτεί απ' όλες τις γωνιές της Ελλάδας για να συζητήσουν μαζί του ΚΑΙΡΙΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΔΡΑΣΗΣ και ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ του ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΥ...! θα μειδιάσετε πικρά ; ίσως...εγώ θα χρησιμοποιήσω μια φράση: ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ.......), που δεν στηρίζει, όπως οφείλει τις Εθελοντικές Οργανώσεις και δεν μπορεί – δυστυχώς – να ελέγξει που κατασπαταλιούνται τα κονδύλια , ενώ περιορίζεται στην καταστολή και αγνοεί τις λέξεις: ΠΡΟΛΗΨΗ, ΦΥΛΑΞΗ και ΑΠΟΤΡΟΠΗ (ίσως θα έλεγε κανείς πίσω από τις λέξεις αυτές δεν μπορεί να κρυφτεί η μαγική λέξη ..προμήθεια…!).
Νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω τον οργανωτικό και επιστημονικό υπεύθυνο της InterAigis, Υποστράτηγο Πυροσβεστικού Σώματος ε.α Νίκο Διαμαντή, ένα απ’ τα ανοικτά και φωτισμένα μυαλά του τόπου, που δηλώνει πάντα παρών με ουσιαστικές λύσεις και προτάσεις.• Ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ, οφείλω να πω στα παιδιά, στους εθελοντές, που στάθηκαν ακούραστα ενημέρωνοντας κάθε ενδιαφερόμενο, στις 21-24 Μαΐου 2009 (08:00 έως 21:00) και ειδικότερα:• Το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων με τα 25.000 μέλη και τον Έφορο Πολιτική Προστασίας Γιώργο Γρηγόρη, φωτεινό παράδειγμα ήθους, τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων με τον ακούραστο πρόεδρο Αλέξανδρο Κόντο, ιδρυτή των Δασοκομάντος, τον Σύνδεσμο Αθηναίων Καταδρομέων, την Πανελλήνια Ένωση Εθελοντών Πυροσβεστικού Σώματος, το Σώμα Έρευνας και Διασώσης(Μέγαρα), τους Εθελοντές Δασοπυροπροστασίας Αττικής, την Εθελοντική Διασωστική Ομάδα Αντιμετώπισης Καταστροφών(Θεσσαλονίκη), την Εθελοντική Ομάδα Πρόληψης Αντιμετώπισης Καταστροφών, το Σωματείο Εθελοντών Πολιτικής Προστασίας Β/Α Τομέα Υμηττού, το Σύνδεσμο Προστασίας και Ανάπτυξης Υμηττού με τον διευθυντή προγραμμάτων κ. Βασίλη Νομικό, το Σύνδεσμο Δήμων και Κοινοτήτων Προστασίας και Ανάπλασης του Περιβάλλοντος του Πεντελικού Βουνού, το Εθελοντικό Σώμα Ελλήνων Πυροσβεστών- Αναδασωτών με τον δημιουργικό πρόεδρο Νικόλαο Σαχινίδη που υλοποιεί τα ευρωπαϊκά προγράμματα, την Εθελοντική Ομάδα Κούρος, τους Έλληνες Διασώστες, την Αττική Λέσχη Τετρακίνησης, την Ελληνική Ένωση Έρευνας και Διάσωσης Εθελοντών Αττικής, τα παιδιά από τη Σάμο(παράρτημα Σάμου –ΕΟΛ) με πρόεδρο τον Δημήτρη Καλαντζή, παλιό κομάντο, που στη μεγάλη φωτιά μ’ ένα διαφημιστικό χάρτη εταιρίας ενοικιάσεως αυτοκινήτων, πάνω σ΄ ένα καπώ (είδες Δημήτρη.. οι λέξεις που προανέφερα για την Γ.Γ.Π.Π…), αλλά με πολύ αγωνία, μεράκι και αγάπη προσπάθησε να σώσει με την ομάδα του το νησί από τις φλόγες….• Ζητώ συγγνώμη από κάποιες εθελοντικές οργανώσεις που διέφυγαν της γραφίδας μου και ίσως για μια σκληρότητα σε εκφράσεις μου απέναντι σε πρόσωπα που εκπροσωπούν Φορείς…όμως τα αθώα θύματα δεν μου αφήνουν και πολλά περιθώρια ωραιολογίας …Δυστυχώς..!
Το παραπάνω κείμενο είναι αφιερωμένο σε όλους τους ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ, αλλά και σε ένα λεβεντόπαιδο, έφεδρο αξιωματικό κομάντο - αλεξιπτωτιστή, καθηγητή της Γυμναστικής Ακαδημίας, ΕΘΕΛΟΝΤΗ, που μέσα στη μάχη της φωτιάς, μας αποχαιρέτησε το καλοκαίρι του 2007 στα κρητικά βουνά, έξω απ’ το χωριό Δοξαρό, …ΗΡΑΚΛΗΣ ΤΖΑΝΑΚΗΣ του Μιχαήλ το όνομα του, απ’ την Πόμπια Ηρακλείου …για όσους «υπεύθυνους» τον ξέχασαν και τον «εκτέλεσαν» μαζί με το πεζοπόρο τμήμα του (3 νεκροί) και τους υπόλοιπους ανυπεράσπιστους συμπολίτες μας, που χάνονται «εν ονόματι» της ανυπαρξίας της κρατικής μηχανής ή καλύτερα των "επιλογών" της σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών.....

1 σχόλιο:

  1. Στη σημερινή μοναχική κοινωνία θα πρέπει να επιστρέψουμε στις αρχαίες αξίες, όπως διατυπώθηκαν απο τους προγόνους μας. Θα ήθελα μόνο να πω μια φράση του ΤΥΡΤΑΙΟΥ:«Τιμή και δόξα στο παλικάρι όταν πρώτο στη φωτιά σκοτωθεί για την Πατρίδα με τη σπάθα στο χέρι».

    ΑπάντησηΔιαγραφή