Κυριακή 13 Μαΐου 2018

ME ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΟΚΤΩ !!!

Με μεγάλη χαρά είδαμε να ολοκληρώνεται η ράμπα ΑμεΑ στο συγκρότημα της τ. ΣΚΥΠ Πειραιά (Ι.Ε.Κ-Σ.Ε.Κ-ΕΠΑ.Λ).
    
Η διαδικασία ολοκλήρωσης της, στηρίζει έμπρακτα θέματα προσβασιμότητας ατόμων με αναπηρίες (ΑμεΑ) ή άλλες κινητικές δυσκολίες.
   
Με πλήρη προσβασιμότητα, που επιτρέπει στον χρήστη τροχοκαθίσματος να κινηθεί μέχρι τις αίθουσες διδασκαλίας του κτιρίου.
   
Σε ποιούς απευθύνεται;
   
Σε ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ που είναι πληγωμένοι, πονεμένοι, ραγισμένοι απ' τη ζωή, αλλά παρόλες τις δυσκολίες και τις πίκρες τους, δεν εγκαταλείπουν την προσπάθεια της μάθησης, της Παιδείας στο Δημόσιο Σχολείο !!!
   
Συνεχίζουν να ζουν έχοντας το κεφάλι ψηλά και δεν βάζουν την ψυχή τους στα πόδια, αλλά ανοίγουν τα βιβλία τους και αλλάζουν την ζωή τους …
 
Οι άνθρωποι αυτοί δεν φοβήθηκαν να λυγίσουν και να κλάψουν κάποτε …. Μόνοι και μοναχικοί, επειδή εμείς με την υγιή μας σωματική διάπλαση, επιλέξαμε την μοναχικότητά τους και την απομόνωση τους, παρκάροντας τα μηχανάκια και τα αυτοκίνητα μας στην είσοδο και στις προσβάσεις τους …..
   
Αυτοί όμως αγκαλιάζουν τους φόβους και τις ανασφάλειές τους και μπορούν έτσι να τις παλέψουν και να τις ξεπεράσουν...
 
Είναι αυτοί που δεν κουράζονται να ελπίζουν, να επιμένουν και κάνουν ευχές, εγκλωβισμένοι σ’ ένα σώμα που δεν συμβαδίζει με την καθαρότητα της ψυχής τους…..
  
Όλοι εμείς, που αντιμετωπίζουμε τους ΑμεΑ, σαν πολίτες δ΄ κατηγορίας , ας μάθουμε ότι κανείς τους δεν έχει ανάγκη τη λύπηση (μας) ….
   
Φωνάζουν τα μάτια τους : «Μη με λυπάστε, σεβαστείτε με απλά !!! ».
 
Το βλέμμα τους διαπερνά: «Ναι έχασα την αρτιμέλεια μου, έχω προβλήματα κινητικότητας, αλλά παραμένω ακόμα άνθρωπος ….άνθρωπος με αξιοπρέπεια … είμαι ο σύζυγος, ο πατέρας, ο αδερφός, ο εγγονός όλων σας !!!».
  
- Θέλετε να με προσπερνάτε γρήγορα ... σαν να είμαι αόρατος... με αδιάφορη ματιά και στάση, μην τυχόν και τσαλακώσω την ωραία εικόνα σας, στον «δικό σας κόσμο των αψεγάδιαστων» ;
- Μια τέτοια στάση δεν αξίζει ούτε σε μένα , ούτε και σε σας ….
  
Η λέξη ΑΝΘΡΩΠΙΑ γράφεται με γράμματα οκτώ και οριοθετεί αξία χαμένη σχεδόν, υπό εξαφάνιση ….
Ας την ψάξουμε καλύτερα στην καθημερινότητα μας και κυρίως στα συναισθήματα μας !!!
 
 
Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2017
Διονύσιος Αναστασόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου